ﺑﺎ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﮐﻨﯿﻢ؟

ﺍﻧﺴﺎﻥ ﯾﮏ ﻭﺍﺣﺪ ﺯﯾﺴﺘﯽ، ﺭﻭﺍﻧﯽ، ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻭ ﺭﻭﺣﺎﻧﯽ ﺍﺳﺖ. ﺍﯾﻦ ﻭﺍﺣﺪ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻣﻌﺮﺽ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺁﺳﯿﺐ ﺯﺍﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﯿﺮﺩ. ﺑﻬﺪﺍﺷﺖ ﺭﻭﺍﻥ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻪ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﻭ ﻧﺎﺑﺴﺎﻣﺎﻧﯽ ﻫﺎﯼ ﺑﯿﺮﻭﻧﯽ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﺯ ﻃﺮﺯ ﺗﻠﻘﯽ ﻭ ﻧﮕﺮﺵ ﻓﺮﺩ ﻭ ﻧﺤﻮﻩ ﻣﻮﺍﺟﻬﻪ ﻭﯼ ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﻧﺎﺷﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ؛ ﻟﺬﺍ ﺣﻔﻆ ﺳﻼﻣﺖ ﺭﻭﺍﻥ ﺍﺯ ﺁﺳﯿﺐ ﻫﺎ ﻭ ﻧﺎﺑﺴﺎﻣﺎﻧﯽ ﻫﺎ ﮐﺎﺭﯼ ﺳﺎﺩﻩ ﻧﯿﺴﺖ ﻭ ﻧﯿﺎﺯﯼ ﺑﻪ ﮐﺴﺐ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎﯼ ﺟﺪﯾﺪ ﺍﺯ ﻋﻠﻢ ﺭﻭﺍﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﺩﺍﺭﺩ. ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺗﻮﺍﻧﺎﯾﯽ ﻭ ﻣﻬﺎﺭﺕ ﻻﺯﻡ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺷﺪﻥ ﺑﺎ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﯾﺎ ﺍﺧﺘﻼﻝ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﺭﻧﺞ ﻣﯽ ﺑﺮﺩ، ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ؛ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻟﯿﻞ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺭﻓﺘﺎﺭﯼ ﺑﺎ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺑﮑﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺸﺪﯾﺪ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﻭﯼ ﺩﺍﻣﻦ ﺑﺰﻧﺪ. ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺩﺭﺳﺖ ﻭ ﺳﻨﺠﯿﺪﻩ ﺑﺎ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﺑﺨﺸﯽ ﺍﺯ ﻓﺮﺁﯾﻨﺪ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭﺍﺳﺘﺎ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺯﯾﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺫﮐﺮ ﺍﺳﺖ: - ﺍﻧﮑﺎﺭ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﭼﻪ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﻭ ﭼﻪ ﺍﻃﺮﺍﻓﯿﺎﻥ ﻭﯼ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻓﺮﺁﯾﻨﺪ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﻭ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﯿﻨﺪﺍﺯﺩ؛ ﭘﺲ ﭘﺬﯾﺮﺵ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﮔﺎﻡ ﻧﺨﺴﺖ ﺩﺭ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺍﺳﺖ. - ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻫﺎ ﻭ ﺗﻠﻘﯽ ﻫﺎﯼ ﻏﻠﻂ ﻭ ﻧﺎﺩﺭﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻫﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﻭ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﺍﺧﺘﻼﻝ ﻫﺎﯼ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺷﺪﺕ ﯾﺎﻓﺘﻦ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺍﺳﺖ . - ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﮐﺎﻣﻼ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﻭ ﻋﺎﺩﯼ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺪ . ﺩﺭﮎ ﺍﯾﻦ ﻧﮑﻪ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﺍﻃﺮﺍﻓﯿﺎﻥ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺳﺒﺐ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺗﺼﻮﺭﺍﺗﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻓﺮﯾﺐ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﯾﺎ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﻗﺼﺪ ﺁﺯﺍﺭﺷﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﺩﺭ ﺫﻫﻨﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﺑﺮﻭﺩ . - ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﭼﺮﺧﻪ ﺧﺎﺹ ﺧﻮﺩ ﺍﺳﺖ؛ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﺍﺧﺘﻼﻻﺕ ﺳﺒﮏ ﺗﺎ ﺑﺤﺮﺍﻥ ﻫﺎﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﺭﺍ ﺩﺭﺑﺮ ﮔﯿﺮﺩ ﻭ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺎ ﺑﯿﻤﺎﺭ، ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻭﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎﯼ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﻧﻮﻉ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ، ﺭﻭﺵ ﺧﺎﺻﯽ ﺭﺍ ﻣﯽ ﻃﻠﺒﺪ . - ﺻﺒﺮ ﻭ ﺷﮑﯿﺒﺎﯾﯽ ﻭ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﺯﯾﺎﺩ ﺩﺭ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﺑﺎ ﯾﮏ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﮐﻤﮏ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺑﻪ ﺑﻬﺒﻮﺩﯼ ﻭﯼ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺻﻌﺒﺎﻧﯽ ﺷﺪﻥ ﻭ ﺑﯽ ﺣﻮﺻﻠﮕﯽ ﺑﻪ ﺧﺮﺝ ﺩﺍﺩﻥ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺭﺍ ﺗﺸﺪﯾﺪ ﮐﻨﺪ . - ﺍﺯ ﺳﻮﯾﯽ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﺎ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻫﺮ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺍﻭ ﺁﺯﺍﺩﺍﻧﻪ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﯿﻦ ﺷﻤﺎ ﻭ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺳﻮﯼ ﺩﯾﮕﺮ، ﺳﺒﺐ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺧﻮﺩﺭ ﺍ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻧﮑﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺧﻮﺩ ﺩﭼﺎﺭ ﺗﻮﻫﻢ ﻧﺸﻮﺩ. ﺩﺭ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﺎ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺩﺭﮎ ﺍﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﺿﺮﻭﺭﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﻣﺪﺕ ﻭ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺮﯾﻊ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺩﯾﺪﮔﺎﻩ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺭﺍ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺩﺍﺩ . - ﺩﺍﺩﻥ ﺍﯾﻦ ﺍﻃﻤﯿﻨﺎﻥ ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﯿﺪ ﺑﺎ ﻭﯼ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺻﻤﯿﻤﯽ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﮐﻨﯿﺪ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺗﺎﻓﺘﻪ ﺟﺪﺍ ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻧﯿﺴﺘﯿﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻌﺮﺽ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﯾﺎ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﻣﺸﺎﺑﻬﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﯾﺪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺍﻃﻤﯿﻨﺎﻥ ﺩﻭ ﺳﻮﯾﻪ ﻣﯿﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﻭ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ. - ﻓﺸﺎﺭ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﻭ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﺮﺗﺐ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﮑﻦ ﻭ ﺁﻥ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﻧﮑﻦ ﯾﺎ ﮔﻔﺘﻦ ﺟﻤﻼﺗﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﯾﺎ ﺗﻮ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺧﻮﺏ ﺷﻮﯼ؟ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺳﺒﺐ ﻭﺍﮐﻨﺶ ﻣﻨﻔﯽ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺷﻮﺩ . - ﺩﺭ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﻮﺩﻥ ﺳﻄﺢ ﺳﻮﺍﺩ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﺍﺯ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﻫﺎﯼ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻧﮓ ﺯﺩﻥ ) ﺑﺮﭼﺴﺐ ( ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﯾﺎ ﺍﺧﺘﻼﻝ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﻭﯼ ﺭﺍ ﻣﺮﺗﺐ ﺑﻪ ﺭﺧﺶ ﻣﯽ ﮐﺸﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺭﺩ ﻓﺮﺁﯾﻨﺪ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺸﮑﻞ، ﭘﯿﭽﯿﺪﻩ ﻭ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺧﺘﻼﻻﺕ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﯾﺎ ﺭﻓﺘﺎﺭﯼ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﻣﻊ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﮐﻢ ﻭ ﺑﯿﺶ ﻣﺸﻬﻮﺩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺍﺑﺘﻼ ﺑﻪ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽ ﻫﺎﯼ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻧﺪ . ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻭ ﻣﻨﻄﻘﯽ ﺑﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﺁﺳﯿﺐ ﺩﯾﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﯾﺎ ﺩﺭ ﺍﺻﻼﺡ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﻧﻘﺶ ﺍﺳﺎﺳﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺩﺭ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﺑﺎ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺷﮑﯿﺒﺎﯾﯽ ﻭ ﻣﺘﺎﻧﺖ ﻭ ﭘﺨﺘﮕﯽ ﻻﺯﻡ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮﯼ ﻭ ﺍﺳﺘﻬﺰﺍ ﻭ ﺗﺤﻘﯿﺮ ﻭ ﺗﺮﺣﻢ ﺑﺎﺷﺪ؛ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﻭ ﻋﺰﺕ ﻧﻔﺲ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﭘﺎﯾﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﺻﻠﯽ ﺑﻬﺪﺍﺷﺖ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺩﻫﯿﻢ . ﻣﻨﺒﻊ: ﻣﺠﻠﻪ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ

نظرات شما عزیزان:

MAHSA

ساعت10:57---22 دی 1392

[وب سایت] - [ایمیل]

سلام عزیزم من مهسا هستم یکی از بچه های پایگاه مشهد2رپ ما3ساله تو عرصه موسیقی های زیر زمینی مثل رپ.هیپ هاپ.وحتی پاپ کار میکنیم تو هم اگه دوست داشتی میتونی به جمع ما پیوندی لینک وبتم میتونی تو وب ما بزاری.منتظرتم